Σήμερα κλείνουν τρία χρόνια από τον θάνατό του Σάκη Μπουλά. Ήταν 21 Φεβρουαρίου 2014. Θα μπορούσα να γραφω με τις ώρες για τον Σάκη. Αλλά δεν θα το κάνω. Έχω στα αυτιά μου την τελευταία φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο λίγο πριν μπει στο νοσοκομείο και φύγει... Και μου φαίνεται ότι ο χρόνος έχει παγώσει σε εκείνη τη στιγμή.
Δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω ούτε μία φορά τις επαναλήψεις των σειρών που παίζει. Δεν μπορώ να ακούσω το "Φλασάκι" του. Δεν έχω κοιτάξει ξανά τις φωτογραφίες του από τις Πρωτοχρονιές στο σπίτι μας ή τα καλοκαίρια στη Μύκονο...
Υπάρχει όμως ένα τραγούδι του Σάκη, όχι από τα πιο γνωστά του, που το ακούω κάθε φορά που νιώθω πιεσμένη από προβλήματα της καθημερινότητας, κάθε φορά που οι δυσκολίες της ζωής με κάνουν να βαρυγκομώ.
Λέγεται "Μια μέρα βροχερή" και αναφέρεται σε ένα ταξίδι στο Λονδίνο που δεν πρόλαβε να γίνει ποτέ... Είναι σε στίχους του Σάκη και μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη. Γνωρίζοντας την ιστορία πίσω από αυτό, ξέρω πως το μήνυμα που "κρύβει" είναι ότι κάθε ταξίδι, μικρό ή μεγάλο, κυριολεκτικό αλλά κυρίως μεταφορικό, πρέπει να γίνεται ΣΗΜΕΡΑ. Γιατί το "αύριο" είναι πολύ μακρυά...
Και μόνο για αυτό το "μάθημα ζωής", σε ευχαριστώ Σάκη...
Υπάρχει όμως ένα τραγούδι του Σάκη, όχι από τα πιο γνωστά του, που το ακούω κάθε φορά που νιώθω πιεσμένη από προβλήματα της καθημερινότητας, κάθε φορά που οι δυσκολίες της ζωής με κάνουν να βαρυγκομώ.
Λέγεται "Μια μέρα βροχερή" και αναφέρεται σε ένα ταξίδι στο Λονδίνο που δεν πρόλαβε να γίνει ποτέ... Είναι σε στίχους του Σάκη και μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη. Γνωρίζοντας την ιστορία πίσω από αυτό, ξέρω πως το μήνυμα που "κρύβει" είναι ότι κάθε ταξίδι, μικρό ή μεγάλο, κυριολεκτικό αλλά κυρίως μεταφορικό, πρέπει να γίνεται ΣΗΜΕΡΑ. Γιατί το "αύριο" είναι πολύ μακρυά...
Και μόνο για αυτό το "μάθημα ζωής", σε ευχαριστώ Σάκη...
Ακούστε το...
Μαρία Παναγοπούλου
Μαρία Παναγοπούλου
Comments
Post a Comment