Πίσω έχει η (χαμηλοκωλα) νύφη την ουρά...

Ας την πούμε Ελένη....  Τρελά ερωτευμένη με τον Νικηφόρο της, ήταν  "παράνομο" ζευγάρι μαζί του για πέντε χρόνια. Η ιδιομορφία της "παράνομης" σχέσης τους ήταν οτι τόσο η ίδια όσο και ο Νικηφόρος δεν ηταν παντρεμένοι με άλλους. Δεν ήταν καν δεσμευμένοι με άλλους. Αλλο ήταν το  προβλημα τους: η μανούλα του!Χήρα απο τα 38 της η μανούλα ονειρευόταν για τον μοναχογιό της μια νύφη βγαλμένη απο σίριαλ της Άννας Ανδριανου:  χειραφετημένη,  με καριέρα, μαλλί σινιον και πολλά ταγιέρ στην ντουλάπα της, μα κυρίως "απο οικογένεια"  οπως συνήθιζε να λεει.

"Ρε μάνα οικογένεια είναι και η δικιά μας κι ας ήσουν εσυ νοικοκυρά κι ο πατέρας λογιστής " αντιδρούσε κάθε φορα που την άκουγε ο Νικηφόρος, μα εκείνη απτόητη σήκωνε το κεφάλι ψηλά και αποχωρούσε θριαμβευτικά σχολιάζοντας:
" Ναι, αλλά εμεις δώσαμε στην κοινωνία  επιστήμονα". 
Ενα Πανεπιστήμιο "της σειράς" στο Μπριστολ είχε τελειώσει ο Νικηφόρος σπουδάζοντας "Συγκριτική Θρησκειολογια" και δούλευε σαν υπεύθυνος λογιστηρίου στην επιχείρηση χαρτικών ειδών ενός οικογενειακού γνωστού.  "Οικονομικό Διευθυντή" τον σύστηνε από την πρώτη στιγμή η μανούλα σε συγγενείς και φιλους κι εκείνος με τα χρόνια αποδέχτηκε σιωπηλά τον "τίτλο" του.

 Με την Ελένη ήταν έρωτας από την πρώτη ματιά.  Στα 24 τότε ο Νικηφόρος , 21 εκείνη, έπιασε δουλειά σαν σερβιτόρα στην καφετέρια απέναντι απο το σπίτι του. "Στον αέρα" το πιάσε "το κακό" που ερχόταν η μανούλα και την δεύτερη κιόλας εβδομάδα το ριξε το φαρμάκι της:
"Να την προσέχεις γιε μου αυτή τη μικρή τη χαμηλοκώλα στην καφετέρια".
"Ποια χαμηλοκώλα ρε μάνα; Στην πλάτη τον έχει τον πισινό το κοριτσάκι" τσίμπησε ο Νικηφόρος.
"Ε,  τότε έχει χαμηλη πλάτη αγόρι μου. Κάποιο κουσούρι οικογενειακό θα έχουν στο σοι της. Όπως εμεις είμαστε βαριοκοκαλλοι αυτοί θα έχουν χαμηλά τις πλάτες και τους ποπους" έδωσε την "γενετική"  εξήγηση η μανούλα.

Πέντε χρόνια κρυβόταν το ζευγάρι μέχρι να ολοκληρώσει η Ελένη την εκμάθηση τριών ξένων γλωσσών και να πιάσει δουλειά σε Μεταφραστικό Κέντρο, αφού ο αφελής μαμάκιας Νικηφόρος πίστευε οτι αυτο θα έκανε την μέλλουσα πεθερά να δει με άλλο μάτι τη νυφούλα της. Να πεθάνει έπεσε όταν της ανακοίνωσε ότι την αγαπούσε κ θα την έκανε γυναίκα του. Φώναξε, έκλαψε, παρακάλεσε, λιποθύμησε και όταν είδε οτι δεν κατάφερνε τίποτα ξεστόμισε το έσχατο επιχείρημα μπροστά στην εμβρόντητη Ελένη:
"Στα εγγόνια μου που θα βγουν χαμηλοκωλικα τι θα πω; Οτι ο πατέρας τους στραβώθηκε και από όλες τις γυναίκες του κόσμου διάλεξε αυτήν με τον πισινό στο πάτωμα;".

Την επόμενη κιόλας μέρα, το σκηνικό άλλαξε.
"Εγω αγόρι μου θέλω μόνο να είσαι ευτυχισμένος" σκούπισε ενα ανύπαρκτο δάκρυ και προθυμοποιήθηκε να αναλάβει εκείνη να συνοδεύσει την Ελένη στον καλύτερο οίκο νυφικών της πόλης τους. Πέταξε από τη χαρά του ο Νικηφόρος, αποδέχτηκε τη μοίρα της η Ελενη και επί τρεις μήνες υπέμεινε σιωπηλά το μαρτύριο του πήγαινε έλα για πρόβα νυφικού, με την πεθερά στο πλευρό της.

Την ημέρα του γάμου, η Ελένη έφτασε στην Εκκλησία με ένα υπέροχο λευκό μεταξωτό φόρεμα κεντημένο με απομίμηση κρυστάλλων Σβαροφσκι στο μπούστο. Κατέβηκε απο το αυτοκίνητό και σηκώνοντας τα μάτια είδε την πεθερά της να στέκεται καμαρωτή καμαρωτή διπλα στον Νικηφόρο, φορώντας το ίδιο ακριβώς φόρεμα: λευκό, μεταξωτό, κεντημένο με κρύσταλλα Σβαροφσκι! Μια διαφορά υπήρχε μόνο που η Ελένη την έμαθε πολλα χρόνια μετά: τα κρύσταλλα της πεθεράς ήταν αυθεντικά!
Σάστισαν οι καλεσμένοι, ο Νικηφόρος ψιθύρισε μέσα από τα δόντια του ένα "ρε μάνα" και μέσα στη γενική αμηχανία μια παιδική φίλη της Ελένης έτρεξε κοντά της και σφίγγοντας της το μπράτσο, της είπε αποφασιστικά:
"Πριν κάνεις το επόμενο βήμα προς τα μπρος, υπάρχει πάντα ένα κλάσμα του δευτερολέπτου να κάνεις πίσω. Πάμε τώρα να φύγουμε".

Δεν φύγανε... Ο γάμος του ζευγαριού άντεξε έξι χρόνια. Έξι χρόνια η Ελένη δεν θυμάται να κάθισε στη θέση του συνοδηγού δίπλα στον άντρα της.
"Αγόρι μου εμένα με πειράζει το αυτοκίνητο όταν κάθομαι πίσω" δήλωνε μονίμως η μανούλα πριν στρογγυλοκαθίσει εκείνη στο μπροστινό κάθισμα.

Η κορούλα τους πήρε, φυσικά, το όνομα της πεθεράς μα μέχρι και σήμερα, σχεδόν 21 χρονια μετά, η Ελένη δεν την έχει φωνάξει ποτέ Τριανταφυλλιά. Πάντα Φιλίτσα... Η Φιλίτσα παντρεύεται σε ενάμιση μήνα. Και η ζωή, της έστειλε την καλύτερη πεθερά που μπορεί να ονειρευτεί μια γυναίκα.
"Μας το χρωστούσε ο Θεός..." σχολιάζει ο Νικηφόρος που τώρα πια, έξι χρόνια μετα το θάνατο της μητέρας του, αντιλαμβάνεται ότι της επέτρεψε να καταστρέψει τη σχέση του με τη μόνη γυναίκα που αγάπησε αληθινά: την Ελενίτσα του, όπως ακόμη την αποκαλεί όταν μιλάει σε φίλους. Μόνο που πλέον είναι αργά.

Διπλα στην  Ελενίτσα "του" στέκεται καιρό τώρα ένας υπέροχος άντρας που την εκτίμησε και την σεβάστηκε από την πρώτη στιγμή και αγάπησε την Φιλίτσα σαν δεύτερος πατέρας. Για να του το ανταποδώσει, η Φιλιώ ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες σε όλους την αμετάκλητη απόφαση της: νύφη στην Εκκλησία θα τη συνοδεύσουν και οι δυο μπαμπάδες της! Όσο για το νυφικό της;  Θα είναι κεντημένο απο πάνω ως κάτω με αυθεντικά κρύσταλλα Σβαροφσκι, επιθυμία της μελλουσας πεθεράς της που θέλει το καλύτερο για τη γυναίκα του γιου της!

Μαρία Παναγοπουλου ♡♡


Οποιοδήποτε αναπαραγωγη επιτρεπεται μονο με αναφορά της πηγής thisisMarias. blogspot. gr

Τα γεγονότα ειναι πραγματικά με μικρές παραλλαγές και  προέρχονται από προσωπικό ημερολόγιο που διεπεται απο τους νόμους προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων με συμβολαιογραφική πράξη.





Comments