Οι μουσικοί του δρόμου (και ο φιναλίστ του Rising Star)

Στον τελικό του Rising Star, σύμφωνα με τα ποσοστά που μας παρουσίασε ο ΑΝΤ1, το κοινό ανέδειξε δύο νικητές: τον "λαϊκό" Γιάννη Ξανθόπουλο (τον Πόντιο μικρό Ρέμο) και τον "έντεχνο" Σωτήρη Καρυστινό.

Η ασήμαντη διαφορά του 0.14%, χάρισε τελικά στον πρώτο το έπαθλο των 50.000 ευρώ και το πολυπόθητο συμβόλαιο με την Heaven, ωστόσο ο δεύτερος είναι εκείνος που κέρδισε την προσοχή του κόσμου.


Ο Σωτήρης Καρυστινός, είναι ένας μουσικός του δρόμου. Που την στιγμή που παίρνει την κιθάρα του και αρχίζει να τραγουδάει, σε καθηλώνει όχι μόνο με την ιδίαιτερη χροιά της φωνής του αλλά με την δύναμη της ερμηνείας του, το συναίσθημα και την ψυχή του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας μουσικός του δρόμου μπαίνει σε μουσικό talent show και κερδίζει τις εντυπώσεις, αφού το κοινό στοιχείο όλων όσων το δοκίμασαν ήταν το ταλέντο. Ο Νεκτάριος Μαλλάς, ο περσινός φιναλίστ του The Voice του ΑΝΤ1 συνεχίζει να παίζει μουσική στον πεζόδρομο του Θησείου, 


ενώ o Αλέξανδρος Πιτσάνης που γνωρίσαμε στο X-Factor του ΣΚΑΙ ζούσε για καιρό στο δρόμο με μόνη περιουσία την κιθάρα του και ίσως εκεί να επεστρεψε και μετά το τέλος του σόου.


Μουσικοί πρώτα από όλα, οι περισσότεροι παίζουν δύο και τρία όργανα, συνθέτουν, γράφουν στίχους και τραγουδούν. Καλλιτεχνάρες στον μέγιστο βαθμό, κάποιοι επιλέγουν τον δρόμο γιατί τους χαρίζει ελευθερία, αλλά στην πλειοψηφία τους αναγκάζονται να καταφύγουν σε αυτόν για λόγους επιβίωσης. 

Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές πόλεις, οι μουσικοί του δρόμου έχουν συγκεκριμένα στέκια όπου επιτρέπεται να παίζουν μουσική, πάντα με την σχετική άδεια από τους κατά τόπους Δήμους. Στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Βιέννη, στήνονται καθημερινά μικρές υπαίθριες συναυλίες και οι περαστικοί σταματούν και αφιερώνουν λίγο χρόνο για να τις απολαύσουν, να χειροκροτήσουν τους καλλιτέχνες και μετά να αφήσουν το κάτι τις τους στα καπέλα ή στα κουτιά που υπάρχουν σε μια γωνιά.

Στη χώρα μας τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Οι πολίτες δεν είμαστε τόσο εξοικειωμένοι, αντίθετα εμφανιζόμαστε επιφυλακτικοί, αδιάφοροι ή και αρνητικοί απέναντι σε κάποιον που ξεδιπλώνει την μουσική τέχνη του στο πεζοδρόμιο.

Όσο για το Ελληνικό κράτος; Γι αυτό, οι μουσικοί του δρόμου δεν είναι τίποτα περισσότερο από επαίτες! Το φαινόμενο να συλλαμβάνονται και να οδηγούνται στα αστυνομικά τμήματα μεμονωμένοι μουσικοί ή μπάντες ολόκληρες, δεν είναι δυστυχώς σπάνιο, αφού το βασικό πρόβλημα των αρχών είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί εισπράτουν "μαύρα" χρήματα σε δημόσιο χώρο άνευ αδείας και νόμιμων παραστατικών!!

Δεν είμαι υπέρ της ανομίας (κάθε άλλο!) όμως φοβάμαι πως αν ποτέ αποφασιζόταν στην Ελλάδα η νομοθέτηση μέτρων για τους καλλιτέχνες του δρόμου, το μόνο που θα απασχολούσε τους νομοθετούντες-φωστήρες μας θα ήταν η είσπραξη φόρων. Είναι σαν να βλέπω μπροστά μου την εικόνα: ο Σωτήρης τραγουδαέι με την κιθάρα του τον Χειμωνανθό. Ένας περαστικός που τον συγκινεί το βελούδο της φωνής του, σταματάει και ρίχνει 50 λεπτά σε ένα τσίγκινο κουτί. Αυτομάτως, ο Σωτήρης σταματάει την μουσική και τρέχει κοντά στον περαστικό για να του κόψει απόδειξη είσπραξης! Η Ελληνική οικονομία, έχει μόλις σωθεί! Κυρ Στέφανε, κάν΄τες δύο τις σοκολάτες...

Μαρία Παναγοπούλου
thisismarias.blogspot.gr
follow me on facebook


Comments