Όταν οι φιλίες κρατάνε για πάντα...



Τις δύο φωτογραφίες τις χωρίζουν πολλάάάάάά χρόνια. Μισός αιώνας τουλάχιστον. Τις δυο γυναίκες όμως που απεικονίζονται σε αυτές, τις ενώνουν τόσα περισσότερα που ο χρόνος παύει να έχει σημασία... Καθισμένη στο βράχο είναι η Ελένη, η μαμά μου. Και όρθια με τα γυαλιά η φίλη της από τα σχολικά χρόνια, η Λουκία. Για εμένα "η θεία Λουκία".

Πειραιώτισσες. Συμμαθήτριες στο Β Γυμνάσιο Θηλέων Πειραιά. Διπλανές σε όλες τις τάξεις στο πρώτο θρανίο μπροστά από την έδρα. Κολλητές. Στην ασπρόμαυρη εικόνα απολαμβάνουν την ανεμελιά μιας εκδρομής. Γελάνε, ονειρεύονται, κάνουν σχέδια για το αύριο, σφιχταγκαλιάζοντας η μία την άλλη. Δεν έχουν ιδέα τι τους επιφυλάσσει η ζωή, δεν μπορούν να φανταστούν τι τις περιμένει στο μέλλον.


Ίσως κάπου ανάμεσα στα κουτσομπολιά, τα πρώτα καρδιοχτύπια, τα σκονάκια και τις κοριτσίστικες σκανταλιές, να υπόσχονται η μία στην άλλη πως θα μείνουν μαζί, φίλες για πάντα.... Δεν ξέρουν ακόμη πως αυτό θα το τηρήσουν. Με ευλάβεια.

Λίγα χρόνια μετά, η Ελένη θα παντρευτεί τον Γιώργο και η Λουκία τον Λάκη. Για εμένα τον "θείο Λάκη". Η ζωή θα τους δώσει χαρές αλλά και πίκρες. Αρρώστιες, στενοχώριες, θανάτους... Θα τους χαρίσει όμως και τέσσερα υπέροχα παιδιά (αντικειμενικά μιλώντας...). Από δυο ζευγάρια στην κάθε μία. Στην Ελένη, τη Μαρία (εμένα) και τον Νίκο. Και στη Λουκία, την Ναταλίτσα και τον Πάνο. 


Θα είναι πάντα εκεί η μία για την άλλη. Στα όμορφα και στα άσχημα. Και κάπως έτσι, θα ξυπνήσουν ένα πρωί και το ημερολόγιο θα γράφει 2017. Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου "Κώστας Χαρδαβέλλας- Το ζεϊμπέκικο του νικητή", θα ξαναφωτογραφηθούν, μισό αιώνα αργότερα, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Εξωτερικά, οι αλλαγές είναι μεγάλες. Μα μην σας ξεγελάνε. Κατά βάθος οι δύο γυναίκες παραμένουν ίδιες και απαράλαχτες. Με τα καλά και τα κακά τους. Όπως και τότε... Παραμένουν η Ελένη και η Λουκία. Φίλες για πάντα...

Μεγάλη υπόθεση το "για πάντα" στις ανθρώπινες σχέσεις. Δύσκολο. Σπάνιο. Σχεδόν ουτοπικό. Μα αν "σου κάτσει", ανεκτίμητο.... Καλύτερο κι από τζακ ποτ...

Μαρία Παναγοπούλου
thisismarias.blogspot.gr


Comments