Αυτές είναι οι γυναίκες που ΖΗΛΕΥΩ...

Γιατί να το κρύψω; Υπάρχουν γυναίκες που τις ζηλεύω. Και χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: οι μισές έχουν ταλέντα, χαρίσματα, ικανότητες που εγώ δεν έχω και δεν θα αποκτήσω ποτέ. Και οι υπόλοιπες, έχουν πιάσει το σωστό νόημα της ζωής, αυτό που κάνει τα πάντα εύκολα. Δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Το μόνο τους κοινό, είναι ότι τις ζηλεύω εγώ. Όλες!

Έχουμε και λέμε, λοιπόν. 

Ζηλεύω τις γυναίκες που:

τρώνε τα πάντα χωρίς να παχαίνουν,

κάνουν καθημερινά γυμναστική γιατί την λατρεύουν και δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτήν,

δεν τους αρέσουν τα γλυκά και η σοκολάτα "κα-θό-λου",

απολαμβάνουν να τρώνε κουάκερ, βρώμη και...κινόα,

ξυπνάνε το πρωί και αντί για έναν κουβά καφέ πίνουν τσάι με τζίντζερ,

συνδυάζουν καθημερινά οικογένεια, καριέρα, χόμπι, κοινωνικές υποχρεώσεις, γιόγκα, pilates, κομμωτήριο, μανικιούρ, πεντικιούρ, μαθήματα αγιογραφίας, μαθήματα αυτογνωσίας ... και στο τέλος της μέρας έχουν όρεξη να κάνουν και σεξ, 

νιώθουν θεές (είναι, δεν είναι...),

είναι πεπεισμένες ότι οι σύντροφοί τους δεν τις έχουν απατήσει πο-τέ, 

έχουν άντρες οι οποίοι ξέρουν να αλλάζουν λάμπες όταν καίγονται (και δεν περιορίζονται στο σχόλιο "μια χαρά είμαστε και σκοτεινά κοριτσάκι μου"),

κάθονται σε μια γωνίτσα, σαν μπιμπελό, αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα

πατάνε τα κλάματα όταν δεν γίνεται το δικό τους και -ω του θαύματος!- τελικά γίνεται,

φορτώνουν όλα τους τα προβλήματα στους άλλους, γιατί αυτές "είναι εύθραυστες σαν πορσελάνη",

περιφέρονται μέσα σε ένα ακατάστατο σπίτι χωρίς να τις πιάνει νευρικός κλονισμός,

περιφέρονται με σατέν sexy πυζάμες Δεκέμβριο μήνα,

περιφέρονται με μισάνοιχτο στόμα 24 ώρες το 24ωρο, "γιατί είναι αισθησιακές", χωρίς να καταπίνουν μυγάκια,

νιαουρίζουν πιο συχνά και από τις ίδιες τις γάτες (οι οποίες ποτέ δεν νιαουρίζουν στα καλά καθούμενα),

κοιμούνται χωρίς κάλτσες (!) όλο το χρόνο,

κάνουν παιδιά και τα αφήνουν ελεύθερα να σπάνε τα νεύρα όλων των άλλων,

θεωρούν ως απόλυτη λύση όλων των δεινών της ανθρωπότητας την "θετική ενέργεια",

κάνουν beaute ο κόσμος να χαλάσει,

αφιερώνουν ενέργεια, χρόνο και χρήμα για να βρουν και να αγοράσουν τον σωστό τόνο κόκκινου κραγιόν,

δεν έχουν ιδέα τι είναι επιτόκιο, εισπρακτικές, ρυθμίσεις, ΔΝΤ, ΕΚΤ, τρόικα, θεσμοί, ΕΦΚΑ..., 

δεν γνωρίζουν και δεν τις νοιάζει καθόλου να μάθουν ποιός είναι ο Τσακαλώτος, "εκτός αν τραγουδάει κάπου καλά",

γεννήθηκαν με IQ ραδικιού και δεν χαμπαριάζουν τί-πο-τα.

Για να είμαι ειλικρινής, αυτές τις τελευταίες τις ζηλεύω περισσότερο από όλες όσο μεγαλώνω. Γι αυτό και συχνά τραγουδάω "Θέε μου τη δεύτερη φορά που θα 'ρθω για να ζήσω" προσθέτοντας "... κάνε με ηλίθια". Εντελώς!

Μαρία Παναγοπούλου
thisismarias.blogspot.gr
Follow me on facebook