Την συνάντησα σε ένα κατάστημα courier, σήμερα 14 Φεβρουαρίου. Περιμέναμε και οι δύο την σειρά μας για να παραδώσουμε ένα δέμα.
Γύρω στα 35, αδιάφορη εμφανισιακά, στην αρχή μιλούσε στο κινητό με μία φίλη της από ό,τι κατάλαβα. Απαντήσεις ολοκληρωμένες, χιούμορ συμπαθητικό. Φωνή κανονική. Προς μπάσα. Νατάσσα Θεοδωρίδου ένα πράγμα.
"Σε κλείνω γιατί έχω κλήση από τον Θανάση" την ακούω κάποια στιγμή να λέει και το επόμενο δευτερόλεπτο την βλέπω να μεταμορφώνεται σε μια άλλη. Οι απαντήσεις της γίνονται μονολεκτικές, σχεδόν ασυνάρτητες. Η φωνή της, νιαούρισμα. Σαν να ρούφηξε η Νατάσσα Θεοδωρίδου αέριο ήλιον για μπαλόνια.
"Χρόνια μας πολλά μωλουλίνι" του λέει.
"Τι να κάνω; Πήγε 11.00 και δεν είχα ακούσει την φωνούλα σου. Χάλια είμαι", απαντάει προφανώς στην ερώτηση "τι κάνεις;" του μωλουλινίου.
"Γουλιουμουτούρου", συμπληρώνει ναζιάρικα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων σαν βρυχηθμός αιλουροειδούς που δεν βγάζει νόημα.
"Πού θα με πας σήμερα του Αγίου Βαλεντίνου;" τον ρωτάει σαν γάτα σε οίστρο.
"Έχει ένα στη γωνία, αλλά τι το θέλεις;" τον ξαναρωτάει.
"Αχ, μωλουλίνι μου! Το ξέρω ότι έχει τζακ ποτ αλλά εγω δεν θέλω να παίξουμε τζόκερ" στάζει μέλι, σε σημείο που ασυναίσθητα κοιτάζω στο πάτωμα μην κολλήσω.
"Οχι, όχι! Δεν θέλω σου λέω. Τους τα χαρίζω τα 16 εκατομμύρια! Εγώ το έχω κερδίσει ήδη το τζακ ποτ. Την ημέρα που γνώρισα εσένα", ρίχνει ναζιάρικα την χαριστική βολή.
Δυστυχώς δεν άκουσα τη συνέχεια γιατί πάνω στο καλύτερο, έφτασε η σειρά μου. Φεύγοντας όμως, της έριξα μια ματιά θαυμασμού. Στα όρια του δέους.
Αν ξαναγεννηθώ, έτσι θέλω να είμαι, ευχήθηκα σιωπηλά. Όχι πάλι σαν στρατηγός που τα λέει τσεκουράτα.
Α, και κάτι ακόμα. Αν τύχει να με διαβάσεις γυναίκα- ίνδαλμά, να σε ενημερώσω ότι στην περίπτωση που κερδίσεις τα 16 εκατομμύρια του τζακ ποτ, είμαι στη διάθεσή σου. Κι εγώ και δεκάδες φίλες και φίλοι μου.
Γύρω στα 35, αδιάφορη εμφανισιακά, στην αρχή μιλούσε στο κινητό με μία φίλη της από ό,τι κατάλαβα. Απαντήσεις ολοκληρωμένες, χιούμορ συμπαθητικό. Φωνή κανονική. Προς μπάσα. Νατάσσα Θεοδωρίδου ένα πράγμα.
"Σε κλείνω γιατί έχω κλήση από τον Θανάση" την ακούω κάποια στιγμή να λέει και το επόμενο δευτερόλεπτο την βλέπω να μεταμορφώνεται σε μια άλλη. Οι απαντήσεις της γίνονται μονολεκτικές, σχεδόν ασυνάρτητες. Η φωνή της, νιαούρισμα. Σαν να ρούφηξε η Νατάσσα Θεοδωρίδου αέριο ήλιον για μπαλόνια.
"Χρόνια μας πολλά μωλουλίνι" του λέει.
"Τι να κάνω; Πήγε 11.00 και δεν είχα ακούσει την φωνούλα σου. Χάλια είμαι", απαντάει προφανώς στην ερώτηση "τι κάνεις;" του μωλουλινίου.
"Γουλιουμουτούρου", συμπληρώνει ναζιάρικα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων σαν βρυχηθμός αιλουροειδούς που δεν βγάζει νόημα.
"Πού θα με πας σήμερα του Αγίου Βαλεντίνου;" τον ρωτάει σαν γάτα σε οίστρο.
"Έχει ένα στη γωνία, αλλά τι το θέλεις;" τον ξαναρωτάει.
"Αχ, μωλουλίνι μου! Το ξέρω ότι έχει τζακ ποτ αλλά εγω δεν θέλω να παίξουμε τζόκερ" στάζει μέλι, σε σημείο που ασυναίσθητα κοιτάζω στο πάτωμα μην κολλήσω.
"Οχι, όχι! Δεν θέλω σου λέω. Τους τα χαρίζω τα 16 εκατομμύρια! Εγώ το έχω κερδίσει ήδη το τζακ ποτ. Την ημέρα που γνώρισα εσένα", ρίχνει ναζιάρικα την χαριστική βολή.
Δυστυχώς δεν άκουσα τη συνέχεια γιατί πάνω στο καλύτερο, έφτασε η σειρά μου. Φεύγοντας όμως, της έριξα μια ματιά θαυμασμού. Στα όρια του δέους.
Αν ξαναγεννηθώ, έτσι θέλω να είμαι, ευχήθηκα σιωπηλά. Όχι πάλι σαν στρατηγός που τα λέει τσεκουράτα.
Α, και κάτι ακόμα. Αν τύχει να με διαβάσεις γυναίκα- ίνδαλμά, να σε ενημερώσω ότι στην περίπτωση που κερδίσεις τα 16 εκατομμύρια του τζακ ποτ, είμαι στη διάθεσή σου. Κι εγώ και δεκάδες φίλες και φίλοι μου.
Κράτα εσύ το μωλουλίνι και άσε σε εμάς το Τζόκερ.
Που ναι μεν αγαπήσαμε, αλλά παραμείναμε τσιτάχ.
Που ναι μεν αγαπήσαμε, αλλά παραμείναμε τσιτάχ.
Μαρία Παναγοπούλου
thsismarias.blogspot.gr
Follow me on facebook
thsismarias.blogspot.gr
Follow me on facebook
Λόγω της ημέρας, διαβάστε επίσης Οι ερωτευμένοι γιορτάζουν κάθε μέρα. Οι παντρεμένοι; και Αγίου Βαλεντίνου: τι κάνει ένας άνδρας ενώ σου αγοράζει λουλούδια!
Comments
Post a Comment