Η εφηβεία είναι άχαρη περίοδος για την εξωτερική εμφάνιση (και όχι μόνο), αγοριών και κοριτσιών... Τα κορίτσια βέβαια έχουν ένα σημαντικό πελονέκτημα να καλύψουν τα προβληματάκια της ηλικίας με το μακιγιάζ, το σωστό μαλλί, το ανάλογο ντύσιμο...
Τι γίνεται όμως με τα αγόρια; Που δεν μπορούν να καλύψουν τα σπυράκια της εφηβείας με κονσίλερ. Δεν έχουν την πολυτέλεια να ρίξουν μια ανταύγεια στο κεφάλι να ξανοίξει λίγο η μουρίτσα τους. Ακόμη και στα ρούχα, οι επιλογές είναι περιορισμένες. Και όταν μπαίνει και θεματάκι γυαλιών μυωπίας, σιδερακίων στα δοντάκια και έμφυτης στυστολής... ε, τότε η κατάσταση γίνεται πολύ δύσκολη.
Οι συμμαθήτριες δεν ρίχνουν δεύτερη ματιά ενώ δεν είναι (δυστυχώς) σπάνιο το φαινόμενο η άχαρη εμφάνιση του έφηβου αγοριού, να γίνεται αντικείμενο χλευασμού και ανόητων πειραγμάτων.
Κάτι τέτοιο είμαι βέβαιη πως έκαναν και οι συμμαθήτριες του νεαρού της φωτογραφίας, που δεν τον λες και γόη. Μερικά χρόνια αργότερα, όσες του έριξαν χυλόπιτες τραβούσαν φαντάζομαι τα μαλλιά τους και χτυπούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο.
Γιατί; Γιατί το αγοράκι μαύρο χάλι, με την α-πα-ρά-δε-κτη φράντζα, μεγαλώνοντας έγινε ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Ηθικόν δίδαγμα: μην απορρίπτεις έτσι αβασάνιστα τον πιτσιρικά με τα σπυράκια. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά...
Μαρία Παναγοπούλου
thisismarias.blogspot.gr
Follow me on facebook
Υ.Γ. Επειδή δέχτηκα παράπονα ότι αυτήν την Κυριακή σας άφησα χωρίς τον Ρίτσαρντ Γκιρ που σας είχα συνηθίσει τις περασμένες εβδομάδες, τόσο με το Κυριακή με τον Ρίτσαρντ Γκιρ όσο και με το Κυριακή με τον Ρίτσαρντ Γκιρ- the sequel
Comments
Post a Comment