Σελφο-ζωή, σελφο-κοσμε και σελφο-κοινωνία...


Δημοσιεύτηκε αρχικά στο aixmi.gr στις 02/02/2017


Στην αρχή, όταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν σε νηπιακή ηλικία, η ανάρτηση φωτογραφιών από προσωπικές στιγμές των χρηστών, ήταν κυρίως ένας τρόπος επικοινωνίας με τους διαδικτυακούς φίλους, ενίοτε και μία μέθοδος «φιγούρας» για να… σκάνε οι εχθροί σου: «Να, εδώ είμαι κι εγώ, αυτός είναι ο αδελφός μου, ο σύντροφός μου, ο χώρος που ζω ή εργάζομαι, το ξενοδοχείο που έμεινα στις διακοπές».

Μπαίνοντας στην προεφηβεία τους τα εικονικά παιδάκια, το Facebook, το Twitter, το Instagram, είδαν την αθωότητα και την αφέλεια των πρώτων «ανυποψίαστων» ετών να χάνεται. Οι φωτογραφίες ανέβαιναν πλέον συνειδητά και επιτελούσαν με ευλάβεια το έργο τους: έστελναν «το μήνυμα».

«Δείτε με! Είμαι νέα, σέξι, αδύνατη, όμορφη… Είμαι γυμνασμένος, πλούσιος, επιτυχημένος. Έχω ωραίο γκόμενο, οδηγώ ακριβό αυτοκίνητο, πάω διακοπές σε μέρη παραδεισένια. Παντρεύτηκα, έχω παιδιά σαν αυτά που παίζουν στις διαφημίσεις. Γνωρίζω ισχυρούς ανθρώπους, μπαίνω στα σπίτια τους, συμμετέχω σε συναντήσεις που καθορίζουν το μέλλον της χώρας «, φώναζαν, ανάλογα με το ποιος αποτυπωνόταν σε αυτές. Μοντέλο, ηθοποιός, παρουσιάστρια, πολιτικός, κοινός θνητός… Στα social media όλοι χωράνε.

Και κάπως έτσι, τα χρόνια πέρασαν. Το Facebook γιορτάζει φέτος τα 14 χρόνια του, το Twitter τα 11, το Instagram τα 7… Δεν ξέρω αν έχουν πρόωρη ανάπτυξη ή ζουν σε έτη σκύλων, όμως οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια. Στην πραγματικότητα τα social media είναι πια ενήλικες και η προβολή της φωτογραφικής «ευτυχίας» έχει υποκαταστήσει την ίδια την ευτυχία. Πλέον η φωτογραφία δεν στέλνει το μήνυμα. Η φωτογραφία είναι το μήνυμα.

Η selfie δεν απεικονίζει τη ζωή του χρήστη. Η selfie είναι η ζωή του χρήστη. Σελφοζωή, σελφόκοσμε και σελφοκοινωνία, θα μπορούσαν κάλλιστα να γράψουν οι θρύλοι Τραϊφόρος-Γιαννακόπουλος αν ζούσαν σήμερα ανάμεσά μας.

Σημασία δεν έχει να είσαι ευτυχισμένος, επιτυχημένος, όμορφος, σέξι... Αρκεί η φωτογραφία σου στο Instagram να σε δείχνει έτσι.

Σημασία δεν έχουν τα παχάκια, η κοιλίτσα, η φαλάκρα ή η υπερβολική τριχοφυία σου… Αρκεί να τροφοδοτήσεις τους διαδικτυακούς σου «ακόλουθους» στο Facebook με τη «σωστή» εικόνα. Την πειραγμένη…

Σημασία δεν έχει αν είσαι στ’ αλήθεια γιατρός, πιλότος ή στρατιωτικός. Έχεις φωτογραφία που να φοράς την κατάλληλη στολή; Ανέβασε την στο twitter και… Πού ξέρεις; Μπορεί ο ιστορικός του εικονικού μέλλοντος ακόμη και να σε παρασημοφορήσει. Για την προσφορά σου στον «πολιτισμό» των διαδικτυακών ψευδαισθήσεων…

Σημασία δεν έχει καν αν πηγαίνεις διακοπές, αν συχνάζεις σε club, εστιατόρια ή μπουζούκια… Αρκεί να ποστάρεις selfies από αυτά. Από τον καναπέ σου. Φορώντας πυζάμες. Selfies περσινές. Προπέρσινες. Παλιές. Η καλή η selfie, από τη διάρκεια φαίνεται. Λίγη προσοχή στο backround χρειάζεται μόνο. Selfie από τη Νέα Υόρκη με τους Δίδυμους Πύργους στο βάθος, ε, όσο να πεις δεν πείθει για σημερινή.

Εδώ που τα λέμε, ακόμη κι αν ανήκεις στους ελάχιστους υπερτυχερούς Έλληνες που μπορούν να ταξιδέψουν για αναψυχή, έστω και μέχρι τα Παλούκια, τι σημασία έχει το ταξίδι αν δεν συνοδευτεί από καταιγισμό φωτογραφιών στα social media; Σαν να μην έγινε θα είναι. Για τον εαυτό σου ταξιδεύεις; Μη χειρότερα…

Προς Θεού! Δεν πυροβολώ τα social media. Πώς θα μπορούσα άλλωστε αφού τα χρησιμοποιώ καθημερινά. Για να επικοινωνώ, να ενημερώνομαι, να ανταλλάσσω απόψεις και πληροφορίες, να διαφωνώ, να μοιράζομαι ακόμη και στιγμές της ζωής μου… Όχι αυτής που φαντασιώνομαι, επιθυμώ ή νομίζω οτι ζω… Της ζωής που ζω… Για εμένα και τους δικούς μου ανθρώπους. Όχι για τον Μαρκ Ζουκερμπεργκ…


Μαρία Παναγοπούλου
thisismarias.blogspot.gr



Comments